Gemeenschappelijke punten en het testen instrumenten voor olieanalyse en inspectie

Viscositeit:

De viscositeit is een maatregel van de viscositeit van een vloeistof, een vertegenwoordiging van de vloeibare stroomkracht op zijn intern wrijvingfenomeen. Groter de viscositeit, groter de interne wrijvingkracht, combineerde groter het molecuulgewicht, de meer koolwaterstoffen, en groter de kracht. De viscositeit is van beslissende betekenis voor diverse smeeroliën, kwaliteitsidentificatie en bepaling van gebruik, evenals verbrandingsprestaties en consumptie van diverse stookolie. Bij dezelfde distillatietemperatuur, hebben de aardolieproducten met alkane als belangrijkst onderdeel lage viscositeit en de betere viscositeit-temperatuur, d.w.z., de viscositeitsindex is hoger, d.w.z., de viscositeitsveranderingen minder met temperatuur; De olie met meer aromaten) heeft hogere viscositeit, d.w.z., de viscositeit-temperatuur is slecht; de olie met meer colloïde en aromaten heeft de hoogste viscositeit en de slechtste viscositeit-temperatuur, d.w.z., de viscositeitsindex is laag. De viscositeit wordt algemeen uitgedrukt aangezien de kinematische viscositeit, in de Zware stookolie van mm2/s. een hoge viscositeit heeft. Na het voorverwarmen, bereikt de kinematische viscositeit 18~20mm2/s (40℃), die voor de eenvormige injectie van brandstof door de injecteur bevorderlijk is.

Koolstofresidu:

Het koolstofresidu is een klusje-zwart die residu door de testolie wordt gevormd in de smeltkroes van het meetinstrument van het koolstofresidu volgens de gespecificeerde voorwaarden te verwarmen tot de testolie is verdampt en ontbonden. De elektrische ovenmethode bepaalt dat de oventemperatuur bij 520±5℃ en het residu wordt gehouden nadat de verdamping wordt ontbonden. Over het algemeen, bepaalt de diesel overblijvende koolstof dat de testolie aan 10%-residu zou moeten worden gedistilleerd alvorens het is verdampt en ontbonden. Het oproepen 10%-de koolstofresidu van het distillatieresidu, deze 10%-waarde van het de koolstofresidu van het distillatieresidu is veel groter dan het resultaat van volledige brandende residukoolstof, en de zware stookolie wordt vereist om volledig koolstofresidu te zijn. De grote dieselmotoren met lage snelheid kunnen zware stookolie gebruiken die 10%-koolstofresidu bevatten. De overblijvende koolstofwaarde beïnvloedt de vercooksing en het verkolen van de verbrandingskamer. Nochtans, hangt de slijtage van de cilinder en de zuiger niet alleen van de hoeveelheid overblijvende koolstof, maar ook van de hardheid van de koolstof af. De koolstofstorting met hoge zwavelinhoud is hard en hard, en de slijtage is groot

Distillatie:

De distillatiewaaier verwijst naar de temperatuurwaaier van het aanvankelijke kookpunt aan het definitieve kookpunt, dat door olie in de gespecificeerde omstandigheden te distilleren wordt verkregen. Het wordt hoofdzakelijk gebruikt om de samenstelling van lichte en zware fracties olieproducten te bepalen, en productkwaliteit en prestaties te controleren. De distillatiewaaier is een belangrijke indicator om de snelle verdamping en de verbranding van diesel in de motorverbrandingskamer te verzekeren. De volledige distillatiewaaier van lichte diesel is 160~365℃; wanneer de zware diesel in dieselmotoren met lage snelheid wordt gebruikt, heeft het voldoende atomisering en verdampingstijd, en er is geen strenge eis voor distillatiewaaier, over het algemeen. de gemengde stookolie 250~450℃ is gebruikt